Σύγχρονες... Παροιμίες μεταξύ αστείου και σοβαρού

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ :

Έχεις 2 αγελάδες και δίνεις τη μία στο γείτονά σου.

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ :

Έχεις 2 αγελάδες, η κυβέρνηση παίρνει και τις δύο και σου δίνει λίγο γάλα.

ΦΑΣΙΣΜΟΣ :

Έχεις 2 αγελάδες, η κυβέρνηση παίρνει και τις δύο και σου πουλά λίγο γάλα.

ΝΑΖΙΣΜΟΣ :

Έχεις 2 αγελάδες, η κυβέρνηση τις παίρνει και σε σκοτώνει κιόλας.

ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ :

Έχεις 2 αγελάδες , η κυβέρνηση παίρνει και τις 2, σκοτώνει τη μία, αρμέγει

την άλλη και στο τέλος πετά το γάλα.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ :

Έχεις 2 αγελάδες, πουλάς τη μία, αγοράζεις ένα ταύρο, πολλαπλασιάζεις το

κοπάδι και η οικονομία αναπτύσσεται ομαλά.

Στη συνέχεια, πουλάς όλο το κοπάδι, γίνεσαι εισοδηματίας και ζεις καλύτερα.

Αγία Τριάδα και η ιστορία της...

Αγία Τριάδα ονομάζεται το χριστιανικό δόγμα που περιγράφει την πίστη σε έναν Θεό με τρία πρόσωπα. Τα τρία πρόσωπα ή υποστάσεις είναι ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα, τα οποία είναι αδιαίρετα και ομοούσια κατά τη θεότητα, έχουν την ίδια δύναμη και κοινή Θεία ουσία. Αποτελεί ένα από τα κυριότερα δόγματα που αποδέχεται η πλειοψηφία των εκκλησιών του χριστιανικού κόσμου, το οποίο είναι γνωστό και ως Τριαδικό Δόγμα.

Με την αιτιολογία ότι η Παλαιά Διαθήκη παραδέχεται αυστηρό μονοθεϊσμό^[1], ο Ιουδαϊσμός^[2], το Ισλάμ^[3] αλλά και χριστιανικές ομολογίες, όπως οι Ουνιταριανοί,

Το γέλιο φέρνει ευτυχία!

 - Ρωτάει ο Άγγλος τον Γερμανό:

- Πήρατε αύξηση φέτος;

-Πήραμε!

- Και τι τα έκανες;

- Ε να, αγόρασα ένα σπίτι στις Άλπεις.

- Και τα υπόλοιπα;

- Με τα υπόλοιπα αγόρασα μια Porsche 911 Carrera.

Ρωτάει ο Γερμανός τον Γάλλο:

- Πήρατε αύξηση φέτος;

- Πήραμε!

- Και τι τα έκανες;

- Ε να, αγόρασα για την κόρη μου ένα διαμέρισμα στις Κάννες.

- Και τα υπόλοιπα;

- Με τα υπόλοιπα αγόρασα ένα Audi A6 Avant.

Ρωτάει ο Γάλλος τον Έλληνα:

- Πήρατε αύξηση φέτος;

- Πήραμε!

- Και τι τα έκανες;

- Ε να, αγόρασα ένα παπάκι 125 cc.

- Και τα υπόλοιπα;

- Τα υπόλοιπα τα έβαλε η μάνα μου!

Πρωτομαγιά

Την πρώτη Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργατών. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου. Τον Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Εορτάζεται επίσης και σαν μέρα των λουλουδιών και τηςΆνοιξης. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως εργατική απεργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.

Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.

Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, έγιναν ύστερα από επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872.

Μια ηρωική πράξη

Καλησπέρα σας, σήμερα έχω να σας διηγηθώ μια ιστορία,

Εγώ και οι φίλοι μου ήμασταν στην Λιβαδιά και παίζαμε. 

Εκεί που παίζαμε σκάει μύτη μια νεογέννιτη κίσσα.

Είχε πέσει  από την φωλιά με τις προσπάθιές τις να πετάξει.

Τραυματίστηκε όμως σοβαρά  μια που δεν ήταν όμως έτοιμη για κάτι τέτοιο.

Αλλά εμείς χώρις δεύτερη σκέψη τρέξαμε να το βοηθήσουμε.

Η Ιστορία του Πάσχα

Πάσχα ονομάζεται η μεγάλη γιορτή του ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού. Στο Ιουδαϊσμό καθιερώθηκε ως ανάμνηση της Εξόδου, που ελευθέρωσε τους Εβραίους από την αιγυπτιακή δουλεία.^[1] Μεταγενέστερα υιοθετήθηκε ως εορτασμός από τους Χριστιανούς αναφορικά με τον θυσιαστικό θάνατο και την ανάσταση του Ιησού Χριστού.^[2]

Το γεγονός της απελευθέρωσης αυτής συνέβη με μια σειρά θεϊκών προνοιακών παρεμβάσεων, από τις οποίες η σημαντικότερη εκδηλώνεται τη νύχτα κατά την οποία θα εξολοθρεύονταν τα πρωτότοκα των ανθρώπων και των ζώων των Αιγυπτίων, ενώ τα σπίτια των Εβραίων θα προστατεύονταν αφού οι πόρτες τους είχαν σημαδευτεί με το αίμα τοO όρος Πάσχα προέρχεται από το αραμαϊκό πασ'ά και το εβραϊκό πέσαχ. Κάποιοι μελετητές έχουν προτείνει ως προέλευση του εβραϊκού όρου ξένη ετυμολογία, όπως η ασσυριακήπασαχού (πραύνω) ή η αιγυπτιακή πασ' (ανάμνηση) ή πεσάχ (πλήγμα). Ορισμένοι ερευνητές ανιχνεύουν τις αρχές των εορταστικών εκδηλώσεων του πάσχα σε χαναανιτικέςγιορτές που σχετίζονται με την συγκομιδή κριθαριού την άνοιξη. Άλλοι μελετητές θεωρούν ότι η ρίζα του Πάσχα βρίσκεται σε γιορτές και ιεροτελεστίες της άνοιξης της προ-ισραηλιτικής εποχής με την έννοια των ποιμένων που υποβάλλουν αίτημα στο θεό για την προστασία του κοπαδιού τους.^[4] Εντούτοις , αυτές οι υποθέσεις δεν θεωρούνται επαρκώς τεκμηριωμένες.

ΓΥΝΑΙΚΟΚΡΑΤΙΑ - ΜΠΑΜΠΩ - “ΒΡΕΞΟΥΔΙΑ”

Ιστορία - Προέλευση:
Η γιορτή της Μπάμπως ή της μαμής είναι ένα πανάρχαιο έθιμο. Στην Ελλάδα μεταφέρθηκε από τους κατοίκους της Ανατολικής  Ρωμυλίας,  που  εγκαταστάθηκαν  στην  Θράκη και στην Μακεδονία. Στη Μονοκκλησιά το έθιμο έφεραν το 1923 πρόσφυγες από την Πέτρα της Ανατολικής Θράκης. Με τα δρώμενα του εθίμου αυτού τιμάται η αναπαραγωγή, η γέννηση των παιδιών και η γυναίκα που τα φέρνει στον κόσμο.   Αποτελεί   μάλιστα μια   μακρινή  ανάκληση   του μητριαρχικού πνεύματος. Κάθε  χρόνο  στις  8  Ιανουαρίου  αναβιώνει  το  έθιμο  της “Γυναικοκρατίας”  ή  της  “Μπάμπως”  ή  “Βρεξούδια”  στα Δημοτικά Διαμερίσματα της Μονοκκλησιάς, της Ν. Πέτρας, της Α.  Καμήλας  αλλά  και  προσφάτως  στο  Χαροπό. Από τα  χαράματα,  οι  γυναίκες  με  φωνές  και  με τη  συνοδεία ορχήστρας αναγγέλλουν θορυβωδώς το γεγονός πως το χωριό  βρίσκεται  πλέον  κάτω  από  την εξουσία  τους.  Οι παντρεμένες γυναίκες εκλέγουν μια γυναίκα για πρόεδρο και   στη   συνέχεια   τα   υπόλοιπα  μέλη   του   διοικητικού συμβουλίου, που είναι επίσης αποκλειστικά γυναίκες. Στη συνέχεια  καταλαμβάνουν  τα δημόσια  κτίρια,  χτυπούν  τις καμπάνες της εκκλησίας, συγκεντρώνουν χρήματα για τα έξοδα  της  ημέρας  καθώς και  προμήθειες  για  το  βραδινό γλέντι.  Οι  άνδρες  την  ημέρα  αυτή  ασχολούνται  με  τις δουλειές  του  σπιτιού και  απαγορεύεται  να  κυκλοφορούν στο δρόμο. Φορώντας την ποδιά της νοικοκυράς πλένουν ρούχα,  σιδερώνουν  και  φροντίζουν  τα  παιδιά.  Η  ποινή για τους παραβάτες είναι το κατάβρεγμα, το γδύσιμο και
αποτελεί το γλέντι όλων των γυναικών. Το ξημέρωμα της άλλης  μέρας  θα  βρει  το χωριό  στην  συνήθη  πρότερη κατάστασή του.

Νεανικές Απορίες

                                                                                                                                                                                                                       Για παιδιά από 0-99 ετών                                                                                 

Πώς θα διάλεγες τους 3 πιο ανόητους άνθρώπους στον κόσμο;
Στην τύχη.

---

Τελικά το αυγό ποιος το έκανε;

---

Άνοιξε η γη και τον κατάπιε; Πότε θα τον επιστρέψει;

---

Αν δε λαδώσεις, δεν κάνεις δουλειά.
Σπορέλαιο ή ηλιέλαιο, παρακαλώ;

---

Άλλος πίνει, άλλος μεθάει...Το λογαριασμό ποιος τον πληρώνει;

---

Γιατί μόνο στην έρημο μπορώ να επισκεφθώ τον εαυτό μου;

---

Όσο πιο αμόρφωτος είναι κανείς, τόσο πιο δύσκολα το αντιλαμβάνεται!;

---

Τι εργαλεία έχουν πια αυτά τα «πράσα» και πιάνουν συνέχεια διάφορους εκεί;

---

Τι μέσο χρησιμοποιεί ένα βουνό για να πάει στον Μωάμεθ;

Nεανικές Παριμίες

      
     Νεανικές
       Παραδοξολογίες

Τι χρειάζεται για ν' ανοίξει μια πόρτα;
Να είναι κλειστή!
Τι είπε η Εύα στον Αδάμ;
Μωρό μου; Να σου καθαρίσω ένα μηλαράκι;
Τι είπε το 0 στο 8;
Μπα, μπα, βάλαμε και ζωνούλα;
Τι είπε η Πηνελόπη στον Οδυσσέα;
Και μην τολμήσεις να έρθεις αν δεν μου βρεις
την ενυδατική κρέμα που σου είπα
Όταν ο παππούς μου ήταν νέος, η νεκρά θάλασσα ήταν ακόμα άρρωστη.
Τι ζυγίζει τέσσερις τόνους και σιγά-σιγά από γκρι γίνεται κόκκινο;
Ένας ελέφαντας που κρατάει την αναπνοή του!
Τι είπε μητέρα του Πόντιου Πιλάτου στο γιo της;
Άντε τελείωνε! Πλύνε τα χέρια σου και έλα να φας πριν κρυώσει το φαγητό
Πώς λέγεται το νεκροταφείο στα Τούρκικα;
Ψοφίμ μπαξέ.
Πώς λέγεται η πεταλούδα στα τούρκικα;
Εμπριμέ κουνούπ!
Τι πετάει και βρομάει;
Το σπουργυφτάκι!!
Τι βρήκαν ένας τράγος και ένα ελάφι στον πάτο ενός πηγαδιού;
Τραγελαφικό θάνατο!
Τι βρίσκεται πιο πάνω από τον Πήτερ Πάν;
Ο Πήτερ παραπάν
Πώς λέγεται αυτός που έχει μια τρίχα στο κεφάλι;
Παρά τρίχα φαλακρός!

Διάφορες πόλης με ένα κοινό στοιχείο

Αγία Ελένη 

Αναστενάρια 

Στις 21 Μαΐου, ημέρα εορτής των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, αναβιώνει το έθιμο των Αναστεναρίων στο χωριό Αγία Ελένη του Δήμου Σκουτάρεως. Πρόκειται για πανάρχαιο έθιμο πυροβασίας που διασώθηκε από τους Έλληνες πρόσφυγες της Ανατολικής Θράκης (Σαράντα Εκκλησιές, Αγαθούπολη) και φέρει λατρευτικά στοιχεία της αρχαιότητας. Η τελετή ξεκινά στις 20 Μαΐου με τη θυσία ενός νεαρού αρσενικού ζώου (κουρμπάνι) και την προετοιμασία των συμμετεχόντων στην «οιστροπληξία» (έκσταση) ώστε να προχωρήσουν στη συνέχεια στη πυροβασία (ή ακάϊα). Την επόμενη μέρα, οι Αναστενάρηδες μεταφέρουν τις κωδωνοφόρες εικόνες των Αγίων (τις «χάρες») στη θέση του ιερού αγιάσματος. Λέγεται ότι οι Άγιοι βοηθούν τους Αναστενάρηδες να εκτελέσουν την πυροβασία. Το απόγευμα ανάβουν την ιερή φωτιά και όταν σχηματισθεί η θράκα, καταφθάνουν οι Αναστενάρηδες κρατώντας τις ιερές εικόνες, χορεύοντας κυκλικά γύρω από τη φωτιά και περνώντας πάνω από τα αναμμένα κάρβουνα υπό τους ήχους μουσικών οργάνων (λύρα, νταούλι). Με τον τρόπο αυτό πραγματοποιείται η δημόσια πυροβασία.

Η ιστορία του νομού μας-Σέρρες

Η πόλη των Σερρών, είναι μια από τις λίγες αρχαίες πόλεις του πολύπαθου ελληνικού χώρου που κατόρθωσε να διατηρήσει αδιάλειπτη ζωή από την αυγή των ιστορικών χρόνων μέχρι σήμερα. Πρώτη φορά εμφανίζεται στην ιστορία στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ. Την αναφέρει ο Ηρόδοτος με το όνομα «Σίρις». Μετά τον Ηρόδοτο, τη μνημονεύει ο Θεόπεμπτος ως Σίρρα, το εθνικόν Σιρραίος. Αργότερα, ο Ρωμαίος Τίτος Λίβιος την αποκαλεί Siras (= Σίραι, στον πληθυντικό) και την εντοπίζει στην Οδομαντική. Τέλος, ο Στέφανος Βυζάντιος γράφει: «Σίρις εν Παιονία» και «Σιριοπαίονες».

Αρχαιολογικά ευρήματα από την πρώτη ιστορική εποχή των Σερρών ελάχιστα διασώθηκαν: μερικά μελανομβαφή όστρακα του 6ου ή του 7ου αιώνα π.Χ. στην Ακρόπολη.
Κατά τον 5ο αιώνα, οι Σέρρες αναφέρονται σαν έδρα Επισκοπής και τον 6ο αιώνα είναι μια από τις σπουδαιότερες πόλεις της 7ης Επαρχίας του Βυζαντινού κράτους. Από τον 8ο αιώνα, ο ρόλος των Σερρών στην Ελληνική ιστορία γίνεται πρωταγωνιστικός και η πόλη θεωρείται η πιο επίσημη ανάμεσα στο Νέστο και Στρυμόνα. Οι βυζαντινοί συγγραφείς την αποκαλούν: «μέγα και θαυμαστόν άστυ», «ισχυράν», «αναγκαίαν», «καλήν», «πλουσίαν», «μεγίστην», «αρίστην», «μητρόπολιν», «θεοφρούρητον» κ.λ.π.

Σύγχρονες Παρoιμίες

Οι νέοι μιλούν γράφοντας, για να ακουστούν...

Γραμμένα στους τοίχους

«Κανένα πρόβατο δε σώθηκε βελάζοντας»
«Μη σκοτώνετε τα κουνούπια.
Άλλοι σας ρουφάν το αίμα»
«Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση...
Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή»
«Το τελευταίο δέντρο μην το κάψετε.
  Αφήστε το για να κρεμαστείτε»
«Λευτεριά στη Βόρεια Μύκονο»
«Είμαστε αυτοί, που οι γονείς μας λένε
να μην κάνουμε παρέα»
«Ο πολιτσμός σας σταματά
όταν κοπεί το ρεύμα»
«Αράζω, άρα...ζω»
«Φονιάδες των χοντρών, διαιτολόγοι»
«Μιλάμε πολύ, αγαπάμε σπάνια, μισούμε συχνά»
«Υπάρχουν περισσότερα τρόφιμα και χειρότερη διατροφή»
«Περισσότερη γνώση μα λιγότερη κρίση»
«Κατακτήσαμε το διάστημα και χάσαμε το δικό μας πλανήτη